ကဗ်ာခ်စ္သူ

ဒီတစ္ေန၀င္လဲ ျမင္ေနဆဲပါ... ေမ. ရင္ထဲမွာ အေနၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ဘ၀က မင္းအတြက္ ေလာင္းရိပ္မိခဲ့ၿပီ.

ငါ့ရဲ႕ အာရံုေတြကို စီးမိုး လွ်ပ္စီးမိုးႀကိဳးလိုျပင္းထန္ လြမ္းမိတဲ့ ဒဏ္ကို ခါးစည္းခံပါ့မယ္... ေမ.

မေနခ်င္ေတာ့လဲ မတားရက္ အလြမ္းကို... ငါ တရႈိက္မတ္မတ္တတ္ေျမာက္ခဲ့ေပါ့. မႏွင္လိုေပမယ့္... မင္းကေတာ့ ထြက္သြားရက္ခဲ့ၿပီေလ.

အိပ္မက္က အမွ်င္မျပတ္ေသးဘူး. မက္လို႕ေကာင္းဆဲေပ့ါ.....

သိပ္ခ်စ္တယ္...ေမ.

မင္းမရွိေတာ့ အလင္းမဲ့ ေႏြေတြထဲ ငါ အသည္းကြဲေပါ့. အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ငိုေနရဆဲပဲေလ.

ႏွလံုးသားက ပင့္သက္တစ္ခ်က္ရႈိက္တိုင္း သံေယာဇဥ္က အရိုင္းဆန္ခဲ့ ငါ နားမယဥ္တဲ့ ေတးသြား မင္းစကားေတြ ျဖစ္လို႕.....ေမ.

ငါ့အခ်စ္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သစ္စိမ္းခ်ိဳးခ်ိဳးၿပီး ေစ်းျဖတ္ အဲဒါ... ရက္စက္တယ္လို႕ ဆိုရမလား ငါ.... ဘာမွ မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး.....ေမ.

သံသယမကင္းတဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ ျပန္လွည့္လို႕ၾကည့္မေနနဲ႕ေတာ့......ေမ. ေသဆံုးသြားတဲ့ ငါ့ ႏွလံုးသားဇာတ္လမ္းကို အတိတ္က အခန္းထဲထားခဲ့လုိက္ၿပီ.

ျပတိုက္မဟုတ္လို႕ေတာ့ လူမစည္ပါဘူး. ဒါေပမယ့္ .... အနာဂတ္မွာ သူမ်ားထက္ထူးၿပီး ရီႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္.

နင့္ကို ျမတ္ႏိုးေနဆဲ သံေယာဇဥ္ အၾကြင္းအက်န္ေတြ ငါ သံသရာ မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး ငါ့ႏွလံုးသားအစိုင္အခဲကို ငရဲမီးထဲ ဆြဲျမဳွပ္ ငါ ေက်ာက္ရုပ္လိုပဲ ေနေတာ့မယ္... ေမ.
သိပ္ျမတ္ႏိုးလို႕ ဒဏ္ရာေတြမ်ားခဲ့တဲ့ ႏွလံုးသား အခုကစၿပီး ရင္ထဲမွာ မထားေတာ့ဘူး.
ငါ.... တစ္ခုေတာ့ေတာင္းဆိုပါရေစ....ေမ. ငါ မင္းေၾကာင့္ေတာ့မရူးဘူး. ဒါေပမယ့္.... နင့္ေၾကာင့္ဆူးခဲ့တဲ့ ရင္၀ကဒဏ္ခ်က္ ေသြးမထြက္ေအာင္ေတာ့လုပ္ေပးခဲ့ပါ .... ေမ.
မင္းေၾကာင့္လည္ပတ္ခဲ့တဲ့ ေသြးေတြ လူမျမင္ေစခ်င္လို႕ပါ..... ေမ. ..........လူမျမင္ေစခ်င္လို႕ပါ.