ရင္ခုန္သံေတြရဲ႕ ပထမဆံုးေျခလွမ္း
တစ္လွမ္းတည္းလဲ နယ္ကၽြံတယ္
ခ်စ္သူရဲ႕...
စံပယ္လို အၿပံဳး
သံေယာဇဥ္ေတြ ခ်ည္ထံုးခဲ့ၿပီေလ

ငါ့အခန္းေရွ႕က
မ်က္၀န္းလွလွေလးရဲ႕ ေျခရာ
ေဟာဒီလို ဆည္းဆာေတြတိုင္း
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ေပါ့

ခ်စ္သူရဲ႕ ဦးထိပ္ထက္က
ပိတုန္းေရာင္ေတြ
ညရဲ႕ေလေျပမွာ ၀ဲပ်ံတဲ့အခါ
မပိုင္သူရဲ႕ေ၀ဒနာ
ေျဖစရာ မ်က္ရည္ေတြပဲေပါ့

ေကာင္းကင္ရဲ႕ အလင္းကို
ရင္ဘတ္က်ဥ္းက်ဥ္းထဲ
ဆြဲမေခၚရက္ပါဘူး.
အေ၀းႀကီးကေန ျမတ္ႏိုး
ငါစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့သစ္ပင္ကို
ငါပဲ ပ်ိဳးပါရေစ....... ခ်စ္သူ.

အဲဒီလိုနဲ႕...
ခ်စ္သူနဲ႕ အနီးဆံုး
မျမင္ကြယ္ရာမွာ
ေသေနတဲ့ ကမၻာတစ္ခုဖန္ဆင္းခဲ့မိတယ္.

ငါ့ရင္ခြင္ဘယ္ဘက္အခန္းထဲက
အလြမ္းဖြဲ႕တဲ့ ေ၀ဒနာေတြရဲ႕ေတးသြား
ၾကားႏိုင္မလား.... ခ်စ္သူ ရယ္.
ကိုယ့္သံေယာဇဥ္အတိမ္အနက္
ကိုယ္ျပန္တိုင္းရင္း
အရာရာ ႏံုခ်ာလြန္းတဲ့ဘ၀
ဆြံ႕အသလိုေနတတ္ခဲ့ပါၿပီ.

အခ်ိန္ရဲ႕တိုက္စားမႈနဲ႕
ဆုတ္ျဖဲခံလိုက္ရတဲ့
အိပ္မက္ကို ရွင္လ်က္ေသေစခဲ့ေပါ့
ငါျမတ္ႏိုးတဲ့ ပိတုန္းေရာင္ေတြမွာ
အမိုးျပာျပာကေလး
အုပ္မိုးေပးသူရွိခဲ့ၿပီ
ငါစြဲလမ္းတဲ့
ေလးညႈိ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာ
အနမ္းလိပ္ျပာေတြရစ္၀ဲခဲ့ၿပီ
ခ်စ္သူေရ...
မင္းေျခလွမ္းေတြ ေဟာင္းမသြားေပမယ့္
ငါ့ေမၽွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေနွာင္းသြားခဲ့ၿပီ.

အဲဒီလိုနဲ႕...
လျပည့္ညေတြမွာ
တစ္ေယာက္တည္းႀကီးျပင္း
ငါ့ဘ၀ အလင္းမဲ့ခဲ့ၿပီ..... ခ်စ္သူ.

ငါ ျမတ္ႏိုးတဲ့ ႏွင္းဆီ
ႏွင္းဆီျမတ္ႏိုးတဲ့ ၾကင္နာသူ
မင္းတို႕လက္ေတြ မခြဲအတူရွိေနႏိုင္ပါေစ.

အခုေတာ့....
အခန္းေရွ႕က
ၾကင္နာသူရဲ႕ စြယ္ေတာ္လမ္းကေလး
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးပဲ
ေငးၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္.

ဆိုင္သူမသိခဲ့တဲ့
ရင္ထဲက သံေယာဇဥ္ကိုေတာ့
တစ္သက္လံုးအတြက္
ေသာ့ခတ္လို႕သိမ္းထားျဖစ္ခဲ့ၿပီ....

ႏွင္းဆီေရ....
ပန္သူမရွိမွ ရဲရဲနီတဲ့
ရင္ထဲက ႏွင္းဆီသစ္ပင္ေလးအေၾကာင္း
ေနာင္ဘ၀မွပဲ...
စာလံုးေပါင္းျပပါေတာ့မယ္...... ခ်စ္တဲ့ ႏွင္းဆီ.