ကဗ်ာခ်စ္သူ

ၾကည္႔ေလရာ...မ်က္စိတဆုံး
နွင္းအတိဖုံးတဲ႔...ဒီလြင္ျပင္ၾကီးထဲ
ေျခလ်င္သြားတဲ႔သူတခ်ိဳ႔
စြတ္ဖားလွည္းနဲ႔ကတခ်ိဳ႔
သြားေနခဲ႔ၾက။
ေျခလ်င္သမားရဲ႔ေနာက္မွာ
ေျခရာ...
စြက္ဖားလွည္းရဲ႔ေနာက္မွာ
လွည္းရာ...
ဘယ္မွာ...ေဖ်ာက္လုိ႔ရနိုင္မလဲ။
အခ်ိန္နဲ႔အမွ်
အၾကိမ္ၾကိမ္က်တဲ႔...နွင္းေအာက္မွာ
ေပ်ာက္ဆုံးခဲ႔...အရာရာ
လိပ္ျပာ...ဒါပါပဲ။
တခ်ိန္က...ဒီနွင္းေအာက္မွာဘာရွိခဲ႔တယ္ဆိုတာ...။


၀န္ခံခ်က္။ ။တရာမင္းေ၀၏ ၀တၳဳေခါင္းစဥ္းအားခံစားေရးဖြဲ႔ပါသည္။